CAN DÜNDAR YAZDI : "HAVA DÖNDÜ"
“Orada AVM olmaz. Gelin konuşalım çevreci
kardeşler“ dediniz ya Sayın Başbakan!
Geç kaldınız.
Çok geç.
Onlara zamanında kulak vermediniz, dertlerini
dinlemediniz, “ayyaş“ diye, “çapulcu“ diye
aşağılayıp küçümsediniz.
Artık geçmiş ola!
Hava döndü; “karşı“dan esiyor yel..
***
Polise habire gaz vermeler, “Yüzde 50’yi zor
tutuyorum“ diye diklenmeler, “Ben de çapulcuyum“
diyen genel müdürü, “Karşısında beni bulacak diye
tehdit etmeler, bizim medya yetmedi, dünya
basınına ayar vermeler...
AVM uğruna vatandaşın üç ağacına göz dikip zoru
görünce vazgeçmeler...
Bir hafta gazla, suyla, dayakla acımasızca
hırpalanan insanlardan bir “Üzgünüm“ü
esirgemeler...
Sonra da “Gelin konuşalım kardeşler”; öyle mi?
Bir küçük özür dileyip kitlelerin gazını alacağınıza
gaz verdiniz.
Aklıselim sahiplerine kulağınızı tıkarken, sizi
yedirtmeyeceğini söyleyenlerce yedirtildiniz.
Hırsınız zekanızı gölgelediği için bütün muhalefeti
kendinize karşı birleştirdiğinizi fark edemediniz.
“Milli içkimiz ayran“ diyerek, milletin ayranını
kabarttığınızı göremediniz.
Muhaliflerinize çapulcu diyerek herkesi
çapulculuğuyla iftihar eder hale getirdiniz.
Haklısınız; ağaç meselesi değil bu...
Sezdiğiniz ama anlamamakta ısrar ettiğiniz
gerçeği, ben Gezice’den tercüme edeyim:
Bu halk, artık kibir, öfke, baskı istemiyor. Onları
içine tıkmaya çalıştığınız muhafazakar kafese
girmeyi reddediyor.
Direniyor.
***
Umudu kesmek üzere olduğumuz yeni Türkiye
Taksim’den filizleniyor:
Açık fikirli, anlayışlı, duyarlı, güler yüzlü, kimseyi
dışlamayan, aydınlık, sevecen bir ülke...
Bu ortak paydada herkes birbirini buldu, kardeş
oldu, sesini dünyaya duyurdu.
Taksim, parmağınızda oynattığınız muhalefete
benzemiyor, orduyu göreve çağırmıyor, öfkenin
dilini konuşmuyor, izahla değil, mizahla çatışıyor.
Sinmiyor, direniyor.
Cin şişeden çıktı artık; bu isyan nasıl bastırılırsa
bastırılsın, sahip olduğu gücü biliyor, sokaktaki,
evlerdeki karşılığını görüyor, başkanlık düşlerini
yıkıyor.
Piyasalar, borsalar, dünya başkentleri, Batı
gazeteleri gidişatı seziyor; emrinizdeki sermaye
sahipleri, medya organları yavaş yavaş yeni rüzgara
göre yön değiştiriyor.
Son bir haftadır yüzler, orantısız bir özgüvenle
gülüyor.
O ünlü Padişah hikayesindeki gibi:
“Kullarınız baskılar karşısında artık ağlamıyor, zil
takıp oynuyor.”
“İş ciddi... Aman artık duralım“ demenizin vaktidir.