''Bencil insan yalnız kendisiyle ilgilidir, her şeyi kendisi için ister, sevmekten zevk almaz, yalnız olarak yaşar. Dış dünyaya, ne alabileceği düşüncesiyle bakar yalnızca, başkalarının gereksinmelerine ilgi, onur ve bütünlüklerine saygı duymaz. Kendisinden başka bir şey görmez, herkesi ve her şeyi kendisine yararlılığı açısından değerlendirir, sevemeyecek durumdadır.

Bazen de birbirine aşık olan iki insanın başkalarına karşı sevgi duymadıklarını sık sık görürüz. Bunların sevgisi aslında iki kişilik bir bencilliktir. Bu iki kişi kendilerini sevgileriyle bir sayar, yalnızlık sorununu tek bireyi iki kişiye yayarak çözmeye çalışırlar. Bir bakıma yalnızlıklarından kurtulmuşlardır ama öbür insanlardan koptukları için birbirlerinden ayrıdırlar. Kendilerinden kopmuş olduklarından bir olma yaşantıları aldatıcıdır.''

Erich Fromm - Sevme Sanatı