“Amacım zamanı satın almak. Mülk
edinmek gibi bir derdim yok.
Mülkiyet hırsızlık gibi bir şey.
Sevmiyorum işte. Biz kuşak olarak
böyleyiz. Bize sevmeyi, bir şeylere
bağlanmayı öğretmediler. O
tarafımız gelişmedi. Benim tek bir
düşüncem var; çıplak geldim, çıplak
gideceğim… Ben dünyanın bir
parçasıyım, şurayla ve bedenimle
sınırlı değilim. Bir şeyler yanlış
gidiyor, birileri acı çekiyor… Ben de
çekiyorum aynı acıyı. Altıma son
model bir araba çekip, güzel bir ev
alınca mutlu mu olacağım yani?
Hayır olmam. Aramızda mutlu
olanlar varsa zekalarından şüphe
ederim, bir de gözlerinden. Çünkü
iyi görmüyorlardır. ”
Nejat İşler