Bazı kadınlar yakalanamaz,
durdurulamaz ve kimseye ait
olamazlar.
Onlar zaten kendilerine bile ait
değildir de,
o karmaşık bir mesele.
O kadınlara yalnızca yakın
durulabilir, yakalayıp durdurursan,
kendine ait kılarsan.
Ölüverirler.
Çünkü onlar kuş gibidirler.
Böyle uçucu kadınlar, tepeden
aşağıya inen bir bisiklet gibi, fren
yaptıklarında düşeceklerini pekiyi
bilirler.
O yüzden belki de hayat boyu
kendilerini en sevdiklerinden bile
korumak mecburiyetinded irler.
Kendilerini durdurup,
öldürüverecek şeylere karşı dikkatli
olmaları gerektiğini -her nasılsa
bilirler.
Onlar, insanı ancak frensiz bir
seyahate davet edebilirler.
Zira fren yaparlarsa artık onlar, o
kadınlar değiller.
Bozulmuş bir oyuncak gibi
kıymetsizler.
Kanatlarının altına rüzgârı
aldığında uçabilen kuşlar gibi,
rüzgârsız kaldığında bir lokma ete
dönüşen kadınlar.
...Ve adamlar ekseriyetle, kadınları
eğitilebilecek kuşlar sanırlar. Bilir
misiniz?
Eğiticiler eve dönsünler, uzaklara
uçmasın diye önce kuşların
kanatlarını biraz kırarlar.
Ama kimi kuşlar ve kadınlar,
gökyüzü kadar uçmayacaklarsa
ölüvermeyi tercih ederler.
Ece Temelkuran - Kuş Kadınlar