okyanus

1 Ağustos 2013 Perşembe

Hayat insanı müthiş yıpratıyordu.

Gönderen gürültülü sessizlik zaman: 05:51

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

gürültülü sessizlik: ankara, Türkiye; Bazen nerden geldiğinizi, nerde durduğunuzu,nereye gittiğinizi bilemezsiniz ya işte tam o noktadayım...Hayatta her şey yaşanmaya değer olduğu için mi var yoksa alışkanlıktan mı ibaret çözemiyorum bazen.İnsanlara bir o kadar yakın ve bir o kadar uzağım.Hayalimde bir yer var,orayı bekliyorum,oraya ulaşmak amacım...Bir elimde kahvem bir elimde kitabım sonsuz akan bir su ve yalnızlık...Hayatımda nereye oturtsam eğreti duran insanlar,nereye koysam doğrularını bulamadığım kelimeler ve karmakarışık bir ben sahibiyim.İçten gelerek gülerken aslında ne kadar çok göz yaşı biriktirdiğimi saklayan bir çift göze sahibim.Ne yapsam ne atabildiğim ne de yerini doldurabildiğim bir türlü beni bırakmayan bir hastalığa sahibim...En büyük hayalim:Gökyüzünde masallar oluşturduğum bulutların arasına karışmak ve dünyaya oradan bakmak.Çünkü kendimi buraya ait hissetmiyorum...

Seyahat teması. Tema resimleri wibs24 tarafından tasarlanmıştır. Blogger tarafından desteklenmektedir.