hayvanlara uzun uzun bakıyorum da
ben de hayvanlaşıp onlar gibi yaşayabilirim diyorum
hepsi kendi aleminde, öyle huzur içinde
hallerinden sızlanmazlar, kan ter dökmezler
karanlıkta gözleri açık uzanmıyorlar ve ağlamıyorlar günahlarına
tanrıya olan borçlarını konuşup midemi bulandırmıyorlar
hepsi hoşnut, hiçbirinin mal mülk hırsıyla gözü dönmüş değil
ne biri diğerinin önünde diz çöker
ne de binlerce yıl önce yaşamış kendi türünden birinin
hiçbiri dünyanın en mutsuzu değildir ne de en saygıdeğeri

Walt Whitman)